Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα

Αναδημοσίευση άρθρου από http://www.e-paidi.gr

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα

Πώς θα διακρίνω αν ένα παιδί εμφανίζει συμπτώματα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα ή πρόκειται απλά γι’αυτό που εννοούμε λέγοντας «ζωηρό παιδί»;

Η παραπάνω ερώτηση προβληματίζει συχνά γονείς αλλά και εκπαιδευτικούς όταν έρχονται σε επαφή με ένα παιδί που φαίνεται να μη μπορεί να μείνει προσηλωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μία ασχολία, να είναι υπερκινητικό, με χαμηλή επίδοση στο σχολείο, αφηρημένο και δυσπροσαρμοστικό σε προγράμματα και στη συνεργασία με άλλα παιδιά.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όταν μιλάμε για Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα εννοούμε την αναπτυξιακή διαταραχή με βασικά συμπτώματα τη δυσκολία συγκέντρωσης, την υπερκινητικότητα και την παρορμητική συμπεριφορά. Τα παιδιά που παρουσιάζουν τη διαταραχή αντιμετωπίζουν δυσκολία να οργανώνουν το παιχνίδι τους και να ακολουθούν πολύπλοκες οδηγίες. Είναι συνήθως παιδιά αδέξια, με ροπή στα ατυχήματα, νευρικά και αφηρημένα. Δυσκολεύονται επίσης στο να συνεργάζονται με άλλα παιδιά, κυρίως γιατί χαρακτηρίζονται από ανυπομονησία και εγωκεντρισμό και παρουσιάζουν μαθησιακά προβλήματα. Τέλος χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολία στη δημιουργία και διατήρηση σχέσεων με άλλα άτομα.

Η διαταραχή είναι συνηθέστερη στα αγόρια με αναλογία 4 αγόρια προς 1 κορίτσι και εντοπίζεται ευκολότερα στην ηλικία των 5-7 ετών. Συναντάται στο 3-5% του συνολικού πληθυσμού και η διάγνωσή της μπορεί να γίνει μόνο από εξειδικευμένους ψυχολόγους, παιδοψυχιάτρους και παιδονευρολόγους.

Η συνηθέστερη ψυχολογική θεραπεία των παιδιών με διαταραχή Διάσπασης της προσοχής και Υπερκινητικότητα είναι η συμπεριφοριστική θεραπεία. Με τη βοήθεια του ειδικού το παιδί σταδιακά αυξάνει το χρόνο διατήρησης της προσοχής του σε μια δραστηριότητα και μειώνει την παρορμήτικότητά του. Με τις τεχνικές την γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπείας το παιδί οργανώνει καλύτερα το πρόγραμμα και τα βήματά του, επιβραβεύοντας κάθε αποτελεσματική του προσπάθεια. Μαθαίνει να γίνεται πιο υπομονετικό και ενισχύεται θετικά για πιο σταθερές και υγιείς σχέσεις με τους άλλους. Συμπληρωματικά η εκπαίδευση και συμβουλευτική των γονέων βοηθάει τους ίδιους αλλά και τα παιδιά για μια πιο ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της διαταραχής χωρίς φαρμακευτική αγωγή.

Προκειμένου λοιπόν να λύσετε την αρχική απορία ρίξτε μια ματιά στα συμπτώματα. Αν σας φαίνεται πως το παιδί σας ταιριάζει στην εικόνα που σας παρουσιάζεται ρωτήστε τον παιδίατρο σας και απευθυνθείτε σε κάποιον εξειδικευμένο ψυχολόγο. Με τη σωστή καθοδήγηση το παιδί σας θα ξεπεράσει τις μαθησιακές δυσκολίες, την παρορμητικότητα, την υπερκινητικότητα, θα αποκτήσει την ικανότητα για δημιουργία αρμονικών σχέσεων με τους άλλους και τέλος θα νιώσει πιο σίγουρο για τον εαυτό του, ενισχύοντας την αυτοπεποίθηση του. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Κατσαμά Αγγελική - Κλινική Ψυχολόγος

_______________________________

Σχόλιο Ιστολογίου: Αναδημοσιεύουμε το άρθρο ως προβληματισμό και μόνο. Δε σημαίνει ότι συμφωνούμε απόλυτα με όσα λέγει. Η διαταραχή για την οποία μιλάει, γνωστή με τα αρχικά ΔΕΠΥ, είναι στην πραγματικότητα ένα σύνδρομο και μάλιστα στις σοβαρές του μορφές είναι τελείως απαραίτητη η φαρμακευτική αγωγή. Μπορεί οι ψυχολόγοι να νομίζουν ότι όλα λύνονται με τις δικές τους μεθόδους αλλά στα σοβαρά περιστατικά απαιτείται ειδικός γιατρός και όχι ψυχολόγος. Αυτό δηλαδή που "ξέχασε" η κλινική ψυχολόγος να πει στο άρθρο της είναι το πρώτο και κύριο που αναφέρουν σε ιστοσελίδα τους άτομα που έχουν τα ίδια ΔΕΠΥ:

http://www.adhdhellas.org/index.php?act=depi

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) - διεθνώς ADHD: Attention Deficit Hyperactivity Disorder - είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού (αρκετές μελέτες δίνουν ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό), όμως, παρόλο που πρόκειται για μια τόσο συχνή κατάσταση, συνεχίζει να είναι ελάχιστα κατανοητή στην κοινότητα και να μην είναι αποδεκτή από όλες τις επιστημονικές και κοινωνικές ομάδες. Αν και είναι μια από τις πιο μελετημένες και τεκμηριωμένες παιδοψυχιατρικές διαταραχές παγκοσμίως, έχει συγχρόνως προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και εξακολουθεί να υποδιαγιγνώσκεται σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. 

Από τον ίδιο σύνδεσμο παραθέτουμε και τα εξής σημαντικά:

Ποια είναι η αιτία της ΔΕΠΥ;

Όπως συμβαίνει με αρκετά νοσήματα, η ακριβής αιτιολογία της ΔΕΠΥ δεν είναι γνωστή. Καθώς όλο και περισσότερο οι επιστήμονες βρίσκουν αποδείξεις ότι προέρχεται από βιολογικές αιτίες, μέχρι σήμερα ξέρουμε ότι:

η ΔΕΠΥ είναι ως ένα βαθμό κληρονομική. Το 76% των παιδιών με ΔΕΠΥ έχουν συνήθως ένα συγγενή με αυτή τη διαταραχή.

ο εγκέφαλος των παιδιών με ΔΕΠΥ παρουσιάζει διαφορές από εκείνον των συνομηλίκων τους στη δομή, το μεταβολισμό και τη λειτουργία συγκεκριμένων περιοχών.

Επιπλέον η πρόωρη γέννηση, το κάπνισμα, η χρήση αλκοόλ και το υπερβολικό στρες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο εγκεφαλικός τραυματισμός ή η έκθεση σε τοξικές ουσίες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ΔΕΠΥ.

Είναι μύθος ότι η ελλιπής γονική φροντίδα προκαλεί τη ΔΕΠΥ, όμως πληθώρα οικογενειακών χαρακτηριστικών (πχ ασταθής δομή και δυσλειτουργία στην οικογένεια ή έλλειψη γονικού ελέγχου) μπορεί να συμβάλλουν στην επιδείνωση της ΔΕΠΥ και στην εμφάνιση επιπλοκών στη συναισθηματική κατάσταση ή συμπεριφορά. 

Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω καλό είναι όταν ένας γονιός έχει υποψίες είτε για ΔΕΠΥ είτε για άλλο πρόβλημα μάθησης ή συμπεριφοράς να απευθύνεται σε πραγματικά ειδικούς και να ζητά διάγνωση για το παιδί του.  Και κυρίως να μην πέφτει θύμα πάνω στην αγωνία του να βοηθήσει το παιδάκι του διαφόρων που θέλουν απλά να βγάλουν χρήματα...  

Μία από τις υπηρεσίες που αναλαμβάνουν να βοηθήσουν το γονιό υπεύθυνα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι  το ΚΕΔΔΥ (Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης). Για να έρθετε σε επαφή μαζί του μπορείτε να απευθυνθείτε στο Διευθυντή του Σχολείου καθώς είναι δημόσια υπηρεσία που συνεργάζεται άμεσα με το σχολείο και δίνει οδηγίες και στον εκπαιδευτικό για τη σωστή αντιμετώπιση του παιδιού. Μπορείτε  όμως και άμεσα να επικοινωνήσετε, αν κι εφόσον δεν επιθυμείτε να το γνωρίζει το σχολείο:

ΚΕΔΔΥ Δ΄  ΑΘΗΝΑΣ 

http://dkday-athin.att.sch.gr/autosch/joomla15/

Ταχ. Δ/νση:  Λ. Συγγρού 165                   

Τ.Κ.-Πόλη:    17121 Νέα Σμύρνη 

Τηλ : 2131617480, 2131617495  (ωράριο 8 - 15.00 καθημερινά)

Email: keddy-d-athinas@sch.gr

Ιστότοπος: http://dkday-athin.att.sch.gr

Στη διάθεση του γονιού υπάρχουν  επίσης τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας των Δήμων, τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα, οι ανάλογες υπηρεσίες των Νοσοκομείων Παίδων. Ειδικά αν θέλει κάποιος να πάρει χρήματα από τον ασφαλιστικό του φορέα για εξειδικευμένη βοήθεια στο παιδί του, καλό είναι να προτιμήσει τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα.

http://www.asklepieio.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=164&lang=el

Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο Νέας Σμύρνης ( Ασκληπιείο  Βούλας )

Μεγ. Αλεξάνδρου 65 Νέα Σμύρνη Αθήνα Ελλάδα 16562 2109321255 - 2109323493 2109347335

Για Απογευματινά Ραντεβού παρακαλούμε επικοινωνήστε στα τηλέφωνα 2109321255 και 2109323493


Και να θυμάστε. Είναι καλύτερα να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο παιδί μας και όχι να περιμένουμε μοιρολατρικά να περάσει από μόνο του. Αν πραγματικά του συμβαίνει και δεν είναι συνηθισμένα συμπτώματα της παιδικής ηλικίας, όχι μόνο δε θα περάσει χωρίς σωστή αντιμετώπιση αλλά πιθανόν να επιδεινωθεί η κατάσταση και να παρουσιαστούν και δευτερογενή συμπτώματα. 

Να σημειώσουμε ότι σε πολλές από τις περιπτώσεις προβλημάτων συμπεριφοράς ή και μάθησης είναι απαραίτητη η εξέταση από ομάδα ειδικών διαφορετικών ειδικοτήτων και όχι μόνο από έναν επιστήμονα έστω και εξειδικευμένο. Γι' αυτό από κάθε άποψη είναι προτιμότερο να απευθυνόμαστε σε δημόσιες υπηρεσίες σαν αυτές που αναφέραμε και όχι σε ιδιώτες.

_________________________

Δείτε εδώ κατάλογο με πολλά ακόμη κέντρα διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών ή προβλημάτων συμπεριφοράς:

http://www.alfavita.gr/arthron/mathisiakes-dyskolies-pos-ginetai-i-diagnosi-i-lista-me-ta-keddy